Yaş ilerleyince hareket azaldı. Hareket azalınca kilolar çoğaldı. Kilolar çoğalınca elim ayağım işe güce varmaz oldu. Bir miskinlik, bir tembellik bedenimi esir aldı sanki. "Ne oluyor yahu, sonum geldi mi yoksa?" deyip doktora gittim, "Şeker var; hamur işleri, tatlılar yasak!" dedi. Dedim, "Ben arıcıyım, bal da mı yasak?" Dedi: "Bal da yasak!" "Öööf, öf, dünyanın tadı kalmadı desene. Başka ?" "Başkası yok, sağlıklı yaşamak istiyorsan lokmaları azalt, adımları çoğalt."
İşin şakası yok, doktorun sözüne uymak gerek. Hamur işlerini, tatlıları azalttım; adımları çoğalttım. Faydası oldu. Açlıktan ölmedim ama kilolarım biraz azaldı. Hafifledim, sırtımdan sanki biraz yük inmişti. Kilolarımla birlikte miskinliğim de azaldı. Daha neler yapmam gerek bir araştırma yaptım. Dersime çalıştım. Faydalı bilgilere ulaştım. Sadece ben faydalanmayayım, başkaları da faydalansın diye burada paylaşıyorum.
